segunda-feira, 23 de março de 2009

Máis sobre o reversismo

Jon Andoni Goikoetxea, como vimos hai uns días, foi quen lle deu nome ao reversismo, mais do reversismo temos noticia ao longo dos séculos. Por exemplo, cando Sant Vicent Ferrer predicou en San Domingos de Bonaval, a finais do s. XIV, e toda a concurrencia o entendeu, non é porque falase en catalán, como conta a haxiografía correspondente, e daquela houbese unha boa comprensión entre as distintas linguas románicas, senón porque Sant Vicent Ferrer era reversista, e foi a través do reversismo como este pegureiro lle transmitiu á grei indrúvida a súa sabenza apocalíptica.

Outro dos casos recólleo A. F. Chomel na súa ben coñecida obra de referencia Elementos de patología general, traducida á lingua de Castela por José de Lletor Castroverde, quen obtivo, en 1842, a primeira cátedra de Medicina Legal da Universidade da Habana. Na sección III dos Elementos de patología general (p. 146 da edición de 1834) encontramos o capítulo titulado “De los síntomas que dan la voz y la palabra”, onde se nos refire o caso dunha muller que naquela altura foi considerada histérica e á que hoxe lle podemos devolver a dignidade afirmando que foi unha precursora do reversismo en tempos difíciles para as novas correntes filosíficas. Velaí o anaco:

«La voz presenta mudanzas en su tono lo mismo que en su fuerza; es clara en algunas calenturas malignas antes ó despues del delirio, aguda en ciertas anginas, sibilante en el tétanos, ronca ó parda en la hidrofobia y en la tísis pulmonar y laringea, nasal en las diversas afecciones de la membrana pituitaria, y discordante en algunas enfermedades de la laringe, como en el caso que observó el doctor Portal en una muger cuya voz tomaba alternativa y prontamente las inflexiones aguda y ronca. En algunas variedades de la melancolía, la voz y el modo de estar de los enfermos imitan al de ciertos animales, como por ejempo, del perro, del lobo; por lo cual se han llamado estas variedades de la afeccion meláncolica con los nombres particulares de cinantropia y de licantropia. [...] La palabra presenta algunas alteraciones que pueden venir con las de la voz, ó manifestarse solas.

[...] El doctor Portal ha asistido á una muger que empezaba á hablar con dificultad, y no podía callar cuando había empezado á articular las primeras palabras: á pesar suyo se veia obligada á espresar con palabras todos los pensamientos que le venian, de manera que ni aun en la iglesia podía tampoco contener esta singular necesidad. Esta muger es la misma de la discordancia de sonidos de que hemos hablado mas arriba.»

Nota bene: Respetamos na transcrición a escrita do orixinal, anterior a moitas das reformas ortográficas da Real Academia Española, que tamén é moi amiga de ir reformando a ortografía, aínda que non sexa albo de bilingüistas e outros tipos de pailáns.

1 comentário:

Anónimo disse...

Para unha boa procura do indruvidismo queremos máis referisións ao tema...

 

Free Blog Counter
Poker Blog